Het bewustzijn heeft de neiging zich terug te trekken in die gebieden van ons waar de energie verdicht is, waar dingen pijn doen of juist heel fijn aanvoelen. Vaak identificeren we ons met deze gebieden. We zijn dan dit of dat. Even zo vaak dissocieren we, of we gaan analyseren of spiritualiseren, in de hoop dat we dan bevrijd zullen worden. Een bevrijding uit het donker, de verdichte energie, waar we in terecht zijn gekomen. We zijn vanwege ons vergankelijke lichaam sterk op overleven gericht en natuurlijk willen we ons ook beter voelen en daar is allemaal niks mis mee. De weg die we bewandelen is helaas dan wel “fear-based”. We moeten ergens vanaf.
Doen wij dat?
Op het moment dat er een ik-gevoel ontstaat, hebben we het idee dat “wij het zijn die dit zijn en doen”. Wij zijn degene die kwaad of verdrietig zijn, wij maken de beslissing, wij gaan ergens naartoe… Maar wat nou als het allemaal uit zichzelf gebeurt en dat “wij het bewustzijn zijn waarbinnen dit proces, deze bewegingen, plaatsvindt”? Dat geeft een totaal andere waarneming van onszelf en de wereld om ons heen. De dingen vallen dan van ons af.
Meditatie
Om deze gebieden te onderzoeken, dienen we in ons in het gebied te begeven van wat ik noem meer actieve meditatie. We nemen “binnen het bewustzijn” waar wat er gebeurt, zowel “binnen als buiten”. We laten zijn wat er is en onderzoeken dat zonder oordeel en zo mogelijk met een oordeel, dat we dan weer kunnen onderzoeken.
Manier van werken
Hoewel deze manier van werken al langer gebruikt wordt binnen de sessies en vaak als integratie aan het eind van een proces wordt gebruikt, staan sessies die alleen gaan om dit aspect geheel in het teken van meditatie en onderzoek. Soms worden inquiries gebruikt om tot meer helderheid te komen, soms is er veel aandacht voor somatic meditation, soms is er veel stilte, soms omschrijving, vraag en antwoord.