Er is een moment in de ontwikkeling dat we al veel hebben uitgewerkt met betrekking tot het verleden en niet zoveel meer in verhalen zitten. Mogelijk is het echter zo, dat we ondanks de inzichten, het helende werk op psychisch, emotioneel, energetisch en fysiek nivo, op zoek zijn naar meer integratie, meer vitaliteit, meer ruimte, een meer compleet gevoel.
Triune brain
Het drie-enige brein bestaat uit het reptielenbrein (sensaties), limbisch systeem (emoties) en prefrontale cortex (denken). Deze hersendelen komen beurtelings “online” na onze geboorte en ontwikkelen zich door, gedurende ons leven. Afhankelijk van de afstemming van buitenaf krijgen wel of niet beschikking over het potentieel van deze hersengebieden. Zo kun je bijvoorbeeld best ontwikkeld zijn in het reptielenbrein en de prefrontale cortex, maar als er nog niet zoveel bewustzijn is gecreëerd binnen het emotionele brein, zul je op relationeel gebied behoorlijk kunnen botsen of juist wat meer teruggetrokken zijn. Mocht je bijvoorbeeld een traumatische ervaring hebben gehad, is het mogelijk dat binnen het reptielenbrein stagnatie zit op het vecht/vluchtsysteem, waardoor je makkelijk overweldigd raakt en dissocieert.
Wanneer er meer bewustzijn komt in de lagere hersendelen, zijn we steeds meer in staat te mentaliseren: weten wat er van binnen gebeurt en dit ook in woorden kunnen overbrengen, zonder het contact met onze gevoelens en emoties te verliezen. Dat voelt voor jezelf heel aan en voor de omgeving komt dat betrouwbaar, empathisch en inspirerend over. Wel zo prettig!
Binnen de benadering van de neuro-affectieve psychotherapie wordt naast de nodige psyicho-educatie veel non-verbaal gewerkt, wanneer het gaat over heling en bewustwording. De inzichten vanuit deze benadering zijn enerzijds niet “nieuw”, anderzijds heel “nieuw”. De kracht van het nieuwe ligt voornamelijk in de ervaringsgerichte manier van werken, waardoor dat wat je al wist ineens in een heel ander licht kan komen te staan.