Voordat we inzien dat we altijd zelf de oorzaak zijn van het gevolg, is het van belang te onderzoeken welke plek we ingenomen hebben binnen wat genoemd wordt “het gezin van herkomst”. Als afhankelijk kind van onze care-givers zijn we onderhevig aan de dynamiek van het gezin waarin we geboren zijn. Er komt kortgezegd een prikkel van buiten op ons af, die er onbewust voor zorgt dat we op een bepaalde manier reageren. In een aantal gevallen is deze reactie een overlevingsstrategie, die er voor zorgt dat we enerzijds zelf kunnen blijven functioneren en anderzijds dat het gezinssysteem intact blijft. Het zijn deze reactiepatronen die ons hedentendage in de weg gaan zitten.
Het zou anders moeten zijn dan dat het…
Het is daarom niet vreemd dat dan de vraag opkomt dat we los willen komen van onze persoonlijke geschiedenis of te wel het verleden achter ons willen laten. En vaak spelen ouders, broers, zussen, opa’s en oma’s daar een rol in. In de praktijk is dit loskomen natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan. De eerste hindernis ligt vaak al dichtbij. Want hoe vaak gebeurt het niet dat ons denken bezig is met wat er gebeurd is en wat niet gebeurd had moeten zijn of met wat er zou kunnen of moeten gebeuren, wat waarschijnlijk nooit gaat gebeuren.
We willen, zeg maar, iets veranderen wat constant verandert, namelijk dat wat er werkelijk gebeurt en dat kan alleen als we er iets van maken wat niet gebeurd is, wat we dan willen veranderen. Hopeloos. Het verhaal daaromheen zit vol verwijten, interpretaties, ontkenningen, verkeerd getrokken conclusies en bijkomende beelden. Dit verhaal speelt zich niet alleen mentaal af; juist ook ons fysieke systeem en de energetische huishouding is er mee gemoeid. Het zit in al onze cellen en we zijn daarmee letterlijk een wandelend verhaal geworden.
Wat is er feitelijk gebeurd?
Om dus een start te maken met het loskomen van je persoonlijke geschiedenis, is het allereerst nodig te erkennen wat er feitelijk gebeurd is en wat je destijds als oplossing hebt aangedragen om weg te gaan van de pijn, die een situatie met zich meebracht. Deze “oplossing”, die zich uit in je gedrag en je denken is echter het tegenovergestelde wat je beoogde: het heeft je vastgezet. In zekere zin is de beweging weg van de pijn de reden dat je doet wat je nu doet. Daar zitten zeker ook kwaliteiten aan, maar rust geeft het niet. Dat wordt een zaak voor de toekomst.
We hebben allemaal destijds de stap weg van de pijn gemaakt en we deden dat enerzijds uit liefde voor het systeem waar we in hebben gezeten of nog zitten en anderzijds konden we zo blijven in een situatie waar we afhankelijk van waren of dachten te zijn. Of dit nu de familie van herkomst is, een werkrelatie, partnerrelatie of vriendschap. Als we nauwkeurig kijken, zien we dat deze stap juist de oorzaak is van de pijn die we nu ervaren. We noemen dit “binding aan het systeem” of “blinde loyaliteit”.
Van magische liefde naar wetende liefde
Om vanuit deze binding te komen, is het nodig de stap van magische/kinderlijke liefde naar wetende liefde te maken. Het is het einde van de hoop dat alles ooit, in de verre toekomst, goed komt: het is al goed. Dit is geen gemakkelijke stap, omdat hetgeen we denken nodig te hebben en waarop onze strijd en rechtvaardiging gebaseerd is plaats maakt voor de onbekende wereld van wetende liefde, waar niets zeker is, behalve de Realiteit van dit moment.
Nieuw evenwicht
Systemisch werk maakt op diepgaande wijze zichtbaar waar je in terecht gekomen bent. Door te erkennen wat nooit erkend is, door het onzichtbare zichtbaar te maken en door uitgesloten personen hun plek terug te geven, beweegt het systeem zich naar een nieuw en gezonder evenwicht.
Doordat je gaat voelen “hoe het had kunnen zijn”, wordt in je lijf voelbaar waar de verkrampingen en vastgezette energie zit. Het voelen van deze verhardingen maakt dat het verhaal zich aan je los kan laten, zodat je het kunt gaan omarmen in plaats van het te bevechten. Dit leidt tot nieuwe, realistische conclusies.
Want werkelijke gronding ontstaat alleen dan, als we eerbied hebben voor onze afkomst en onze eigen plek weer innemen. Door te buigen voor waar we vandaan komen, buigen we letterlijk voor alle imprinten die we hebben meegekregen en kan de persoonlijke geschiedenis zich op vele lagen aan ons loslaten.
We hoeven dan niet meer bezig te zijn met het verleden of de toekomst. We nemen de wereld waar zonder filter. In plaats van letterlijk onder invloed te zijn van het oude, dat zich kenmerkt door druk in je systeem en een verward denken (de “beste” drugs die er bestaan), bewegen we ons op een nieuwe aarde. Een wereld van verschil, letterlijk en figuurlijk.