the work of byron katie
Byron Katie vertelt een anekdote.
“Je zou eens wat beter na moeten denken”, zei hij tegen me. Ik was echter druk bezig met iets anders. “Als je dat niet doet, dan ga ik nu weg”, vervolgde hij nors. Ik hoorde op dat moment net een bekend nummer op de radio en lachte. “Jij bent echt een oppervlakkig figuur”, zei hij. En stond op om te vertrekken. Ik keek hem aan. Misschien was het wel de laatste keer dat ik hem zag. Wat een prachtig moment om helemaal van te genieten! Ik wilde er geen moment van missen. Ik zwaaide hem vrolijk na.
“Je zou eens wat beter na moeten denken.” Is dat waar? Kun je zeker weten dat dit waar is? Hoe vaak zijn we niet bezig met andermans zaken? En leggen we de ander allerlei condities op. Want anders… En… hoe weet je überhaupt dat ik niet nadenk?
“Je bent echt een oppervlakkig figuur.” Hoe reageer je als je dat denkt? En hoe behandel je mij? Levert deze gedachte stress of vrede op. Wie zou je zijn zonder dit verhaal?
En..heel confronterend…Draai deze gedachte om…Ik ben een oppervlakkig figuur…Is dat niet net zo waar? Speciaal in deze situatie? Geef drie voorbeelden waarin dat net zo waar is als de oorspronkelijke gedachte.
wiens zaak is het?
The Work of Byron Katie gaf me een andere kijk op zaken. Hoe zou ik kunnen weten of dat wat gebeurde niet zou moeten gebeuren? Het gebeurde gewoon.
Of hoe kan ik weten dat hetgeen ik wil ook hetgeen is waar jij mee bezig wilt zijn?
Spreek ik wartaal? Kijk maar eens wat voor soort gedachten er bij je opkomen tijdens een dag. Het zijn vaak interpretaties. Projecties van onze eigen innerlijke staat. Oordelen. Vaak gebaseerd op een verandering die plaatsvindt en angst oproept. En de “need” om dingen weer te laten samenvallen met ons eigen idee over hoe het zou moeten zijn. Zodat het weer “klopt”.
We zijn zo gewend dat onze focus buiten onszelf is georiënteerd. Daar zijn houvast zoekt. In iets anders. Of de ander. Als dat dan gaat bewegen, roept dat angst op in ons. We houden niet van veranderingen. Een oordeel komt op. Kwaadheid soms. Of we gaan hulp bieden. Zorgen. Met de beste intenties. Uiteraard.
Als er vanuit dit perspectief dan weer iets gaat bewegen, kan het bijna niet anders dat dit opnieuw angst oproept. En beginnen we weer van voren af aan.
verandering is eng
Verandering is eng. Is het waar? Hoe ziet je leven er uit zonder dat verhaal?
The Work of Byron Katie gaat niet over “gelijk hebben”. Het is geen nieuwe religie. Het is een onderzoek. Een onderzoek waarin je je oordelen en interpretaties aan een nader onderzoek onderwerpt. Is je mind open genoeg dit te doen? Misschien leidt het wel tot een wat meer relaxte en open staat van zijn.
“Ik heb jouw liefde nodig”
Toen ik in 1998 voor het eerst met de The Work in aanraking kwam en iemand mij vroeg: “kun je zeker weten dat je liefde en acceptatie nodig hebt” en ik daar zowel “ja” als “nee” op kon antwoorden, ging me een licht op. Het onderzoek dat volgde, bracht me bij een gevoel van een vriendelijke interesse in de ander. En een juicy gevoel in mijn buik. Een connectie met “iets” waar ik blij mee was. En bij een ruimte, waarin de ander kon zijn wie hij of zij was.
“Ik heb jouw liefde nodig. Kun je zeker weten dat dit waar is?”
Het gaat niet om goed of fout. Het gaat om het onderzoek.
The Work of Byron Katie. Ik ben er dol op.
Adres:
Den haag
Breda
Telefoon:
06 – 51 98 48 20
Email:
info@bodymindtherapy.nl
Quick links
Inner worlds
Outer worlds
Verlangen als vertrekpunt
Belichaamd bewustzijn
Persoonlijke ontwikkeling op de werkvloer
Complex trauma
Zelfhulp Plus